Önceki yazımda ABD’deki başkanlık seçimlerinde “Neoconlar”ın Demokratların başkan adayı Kamala Harris’e destek vereceklerine değinmiştim. Cumhuriyetçilerin oy deposu olan “Beyaz Evanjelik Hıristiyanlar” da Demokrat Parti’nin kampanya stratejistlerinin hedefinde.
2016’da başkan adayı olan Donald Trump yaşam tarzı itibariyle Evanjelikler tarafından şüpheyle karşılanan bir figür idi. Evanjelik bir siyasetçi olan Mike Pence ön seçimlerde aday adayı olarak Trump’la yarışa girmişti. Ön seçimleri kazanan Trump, Beyaz Evanjeliklerin desteğini sağlama almak için Mike Pence Başkan Yardımcısı adayı olarak seçti. Kasım 2016’deki seçimlerde Trump, “Beyaz Evanjelikler”in yüzde 80’inden fazlasının oyunu aldı.
Nüfusun yaklaşık yüzde 14’ünü teşkil eden Evanjelikler, 2020’de oy kullanan seçmenlerin yüzde 20’sini temsil ediyorlardı. Evanjelikler, Cumhuriyetçi Parti tabanının üçte birini oluşturuyorlar. Beyaz Evanjelikler, Evanjelik olmayan ana akım “Beyaz Protestanlar” ile “Beyaz Katolikler”in önemli bir kesimiyle birlikte ABD’deki “kültür savaşları”nın karşıt cephesini oluşturuyorlar. Beyaz Protestanlar nüfusun yüzde 14’ünü, Beyaz Katolikler ise yüzde 13’ünü temsil ediyorlar. Bu üç büyük blok, Cumhuriyetçilerin taban müttefikleridirler. Demokratlar için Evanjelik oy desteğini artırmak seçim kazanmalarında önemli rol oynuyor. Barack Obama 2008 ve 2012’de Beyaz Evanjeliklerin yüzde 26’sını ve yüzde 21’nin oyunu alarak Başkan seçildi. 2016’da Hillary Clinton bu kesimin yüzde 16’sının oyunu aldığı için kaybetti. Joe Biden ise bu kesimin yüzde 24’ünün oyunu alarak kazandı. Hâlihazırda “Beyaz Evanjelikler”in yüzde 85’i Cumhuriyetçileri, yüzde 14’ü ise Demokratları destekliyor.
Kasım 2024’teki seçimler hem Cumhuriyetçiler, hem de Demokratlar için son derece hayati. Demokratlar sadece Trump’ın kaybetmesine odaklanmış bulunuyorlar. Trump’ın kaybetmesi “iki partili Amerikan siyasi düzeni”nin devam etmesi anlamını da taşıyor. Trump karşıtı ana akım Cumhuriyetçiler de, ABD dış politikasını “sonu gelmez savaşlar” bağlamında sürdürmek isteyen Neoconlar da bu yüzden Kamala Harris’in kazanmasına bel bağlamış görünüyorlar.
Kasım 2024 seçimlerinde küçük oy kaymaları bile son derece kritik rol oynayacak. Bu nedenle Demokrat Parti stratejistleri Beyaz Evanjelikler içindeki oy desteklerini artırmaya çalışıyorlar. Bu bağlamda Demokratlarla iş tutan Beyaz Evanjelikler Kamala Harris için harekete geçtiler.
“Harris için Evanjelikler” grubu tarafından organize edilen bu hareket Kamala Harris’in Trump’tan daha iyi bir Hıristiyan olduğunu savunan reklamlar yayınlıyorlar. Evanjeliklerin önde gelen Trumpçı liderlerinden, efsanevi vaiz Billy Graham’ın oğlu Franklin Graham ise “Harris için Evanjelikler”in babasının adını Trump’ı kötülemek için kullandıklarını savunuyor. Graham, yaşamış olsaydı babası Billy Graham’ın da Trump’ı destekleyeceğini söylüyordu.
Bill Graham’ın torunu Jerushah Duford ise “Harris için Evanjelikler” grubunun bir etkinliğine katılarak Evanjeliklerin Trump’ı desteklemeye devam etmesinin gençleri Hristiyanlıktan uzaklaştırdığından şikâyet ediyordu. Öte yandan Trump döneminde Başkan Yardımcısı olan Mike Pence de yaptığı bir açıklamada Trump’ı desteklemeyeceğini ilân etti. Keza Amerikan muhafazakârlarının önde gelen isimlerden Evanjelik yazar, hukukçu ve ideolog David French de geçtiğimiz ağustos ayında NewYork Times gazetesinde yayınlanan köşe yazısında muhafazakârlığı Trump’tan kurtarmak için Kamala Harris’e oy vereceğini duyuruyordu.
Beyaz Evanjeliklerin bir kesimini temsil eden sosyal-liberal rahiplerle daha büyük kesimlerini temsil eden Trumpçı rahipler arasında karşılıklı bildiriler, atışmalar, sataşmalar devam ediyor. Trumpçı Evanjelikler, Kamala Harris’in Hristiyan kılığına girmiş bir deccal politikacı olduğu yönünde propaganda yapıyorlar. Trumpçılar, “Harris’e oy verirseniz, Evanjelist değilsiniz” diyerek Harris’e oy vermeyi düşünenleri caydırmaya çalışıyorlar. Evanjeliklerin İsrail’i coşkulu şekilde destekleyen Hıristiyan-Siyonist kesimiyse Trump’ın etrafında kenetlenmiş bulunuyor.
“Beyaz Evanjelikler” Amerikan seçimlerinde çok kritik bir denklem. Demokratlar nezdinde bu denklemi değiştirmek hem kısa vadede 2024 seçimleri, hem uzun vadede “
kültür savaşları” için stratejik önem taşıyor. Cumhuriyetçiler içinse bu denklemi korumak çok daha hayatîdir.
Yazar: Abdullah Muradoğlu
